سی عبارت از ویلیام شکسپیر (1616-1564)

1-به همه عشق بورزید، به عده­ ی محدودی اعتماد کنید و به هیچ­کس بدی نکنید؛

2-اشک­ها رشد ما را آبیاری می­کنند؛

3-به خیلی­ها گوش کنید ولی با عده ­ی کمی صحبت کنید؛

4-بیشتر از آنچه از خود نشان می­دهی نزد خود داشته باش و کمتر از آنچه می­دانی به زبان آور؛

5-کشتی خالی بیشترین سر و صدا را از خود بروز می_­دهد؛

6-جهنم خالی است. همه شیاطین همین جا هستند؛

7-هیچ میراثی بهتر از صداقت نیست؛

8-می­سوزم، نگران می­شوم و پژمرده می­شوم؛

9-هیچ­ چیز ما را شکست نمی­دهد مگر شرارت­های ناشی از ترس؛

10-تنفر، ذهن را آلوده می­کند؛

11-بعضی با گناه رشد می­کنند، بعضی با فضیلت سقوط؛

12-چشم­های شما پنجره ­ی روح شما هستند؛

13-زمان بالاخره نمایان می­کند آنچه حیله­ گری می­پوشاند؛

14-سیل­ های بزرگ از سرچشمه­ های کوچک شروع می­شوند؛

15-چقدر یک واژه­ ی نادرست، یک دوستی را مسموم می­کند؛

16-چه دورۀ بدی است (ملکه الیزابت اول و شاه جیمز اول). عده ای نادان بر عده ای کور حکم رانی می کنند؛

17-ما اغلب از آنچه متنفریم، می­ترسیم؛

18-قاعدتاً نباید به یک کِرم اعتماد کرد؛

19-پلنگ­ها جای خود را تغییر نمی­دهند؛

20-عاقلانه و آرام حرکت کنید. آنهایی که عجله می­کنند، سقوط می­کنند؛

21-بهترین انسان­ها آنهایی هستند که کم حرف می­زنند؛

22-هروقت اعتماد به نفس داشتم، صحنه را باختم و هرگاه از باختن مطمئن بودم، پیروز شدم؛

23-کلماتی که استفاده شده­ اند قابلیت بازگشت ندارند. دو بار فکر کن پیش از آنکه سخنی بگویی؛

24-هروقت خواستی فردی را اقناع کنی، با منافع او پیش برو تا با مغز او؛

25-وقتی دریا آرام است، کشتی­ران­ها بر کار خود مسلط هستند؛

26-رنج را بپذیر، کامل­تر شو؛

27-گیاهان معطر با زیبایی و ظرافت رشد می­کنند، اما علف هرزه خیلی تند بالا می آید؛

28-بهترین عادتِ عشق، زبانِ آرامش بخش است؛

29-بگذارید عصاره­ ی استدلال، آتش احساسات را خاموش کند؛

30-بعضی بزرگ متولد شده ­اند، برخی بزرگی را به دست می­آورند و عده­ای بربزرگی سوارمی­شوند.